آشنایی با لوزی شناسایی خطر

لوزی خطر دارای چهار خانه است.

خانه بالایی مربوط به قابلیت اشتعال جسم می باشد.(رنگ قرمز)

خانه سمت راست قابلیت فعل و انفعال شیمیایی را نشان می دهد.(رنگ زرد)

خانه سمت چپ خطرات بهداشتی را نشان می دهد.(رنگ آبی)

خانه پایینی نشان دهنده ی خطرات خاص می باشد.(رنگ سفید)


قابلیت اشتعال

درجه ۴ : گازهای شدیداْ قابل اشتعال و مایعات بسیار فرار و موادی که در حالت گرد و غبار در هوا تشکیل مخلوط انفجاری می دهند.(سولفید هیدروژن - استالدئید - اسید پیکریک)

درجه ۳ : مایعاتی که تقریباْ در حالت نرمال مشتعل می شوند.(هیدروکسیل آمین - فسفر سفید - استایرن)

درجه ۲ : مایعاتی که جهت مشتعل شدن باید مقداری حرارت ببینند.(اسید استیک - نفتالن - فرم آلدئید)

درجه ۱ : موادی که قبل از اشتعال باید حرارت ببینند.(گلیسیرین - سولفور - روی)

درجه صفر : موادی که مشتعل نمی شوند.(اسید نیتریک - پراکسید سدیم - اسید سولفوریک)


 خطرات بهداشتی

درجه ۴ : موادی که مقدار کمی از بخارات آنها می تواند سبب مرگ شود. (هیدروژن سیانید)

درجه ۳ : موادی که خطر فوق العاده ای برای سلامتی دارند. (سولفید هیدروژن - هیدروکسید سدیم)

درجه ۲ : موادی که برای سلامتی خطرناک هستند.(اکسید اتیلن - نفتالین)

درجه ۱ : موادی که خطرات کمی برای سلامتی دارند.(کلسیم)

درجه صفر : موادی که تحت شرایط حریق نیز خطری برای سلامتی ندارند.(برنز - فسفر قرمز)


قابلیت فعل و انفعال شیمیایی

درجه ۴ : موادی که در حرارت و فشار معمولی قادر به تجزیه یا واکنش انفجاری است.(اسید پیکریک - تری نیترو تولوئن)

درجه ۳ : موادی که قادر به تجزیه یا واکنش انفجاری بوده ولی جهت این کار به چاشنی یا حرارت کافی نیاز دارند.(فلوئور)

درجه ۲ : موادی که در حالت عادی ناپایدار بوده و تغییرات شیمیایی یافته ولی منفجر نمی شوند.

درجه ۱ : موادی که در حالت عادی پایدار بوده ولی در حرارت و فشار بالا ممکن است ناپایدار شوند و با آب واکنش نموده و انرژی آزاد نمایند.(روی)

درجه صفر : موادی که در حالت عادی حتی در شعله پایدار هستند و با آب واکنش نمی دهند.(ذغال چوب)


خطرات خاص

خطرات خاص شامل خطر واکنش با آب یا پلیمریزه شدن و یا خطر مواد رادیو اکتیو را نشان می دهد.